‘Mag ik naast je zitten’ is een mooi verhaal dat gaat over de gepeste Joe, van wie voor de zomervakantie al zijn vrienden zijn verhuisd en van wie zijn moeder in de schoolkantine werkt. En over Ravi Suryanarayanan (die naam kan je echt niet uitspreken), een jongen uit India (Bangalore) die net is verhuisd naar New Jersey.
Ravi hoopt een goede indruk op school te maken. En een indruk maakt hij zeker, maar of die nou zo goed is…?
Op zijn oude school in India was Ravi super populair, maar dat is in New Jersey echt wel even anders. Hij vind zichzelf helemaal geweldig, maar is eigenlijk helemaal niet zo aardig. Dat merk je wel wanneer hij en Joe elkaar tegenkomen. Zijn lerares denk zelfs dat hij bijles nodig heeft! Ravi doet er alles aan om indruk te maken op zijn lerares en de populaire kinderen in zijn klas. Hij heeft echter niet door wat het plan van de kinderen werkelijk is…
In de klas komt hij voor Joe te zitten… Beide jongens hebben een gezamenlijke vijand, en een grote behoefte aan een vriend…
Ik vind dat het boek op een mooie manier geschreven is. Een van de mooie stukken aan het verhaal is dat Ravi (als hij zelf gepest wordt) beseft dat hij vroeger in India, als populaire jongen precies hetzelfde deed bij andere kinderen!
Ravi: ‘Alles is veranderd. Ik ben niet meer degene die ik altijd was. Ik ben nu Currysmurrie. Currysmurrie die geen vrienden heeft en geen Engels spreekt. Currysmurrie, die stinkt en niks bakt van rekenen of honkballen. Op mijn oude school was ik de populaire jongen. Nu verstop ik me in de wc’s voor pestkoppen. Het lijkt erop dat ik een koekje van eigen deeg krijg.’
Het is ook leuk hoe duidelijk de Indiase en Amerikaanse cultuur van elkaar verschillen. Ik moest er wel echt even inkomen, zeker toen iedereen werd geïntroduceerd. Maar het boek is zeker de moeite van het lezen waard.
In elk hoofdstuk wordt verteld hoe Ravi en Joe er apart tegenaan kijken. Op die manier is het verhaal heel overzichtelijk. Ook worden er op een grappige manier dingen op een rijtje gezet. Het is mooi verhaal, dat een goed inzicht geeft op hoe beide jongens elk anders over een situatie denken. Het is heel gaaf om te lezen hoe twee totaal verschillende mensen allebei op een hele andere manier tegen het leven aankijken.
Ik vind wel dat het lang duurt voordat het boek op gang komt. Het was prettiger lezen geweest als de schrijver de introductie iets korter had gehouden, en eerder met het echte verhaal was begonnen. Aan de andere kant maakt zo’n langzaam begin je wel nieuwsgierig naar de rest van het verhaal.